Norwegia wychwytuje i magazynuje

Pierwszy dwutlenek węgla z norweskiego projektu Brevik CCS - zrealizowanego przez Heidelberg Materials - został wtłoczony do ziemi w celu trwałego magazynowania pod norweskim Morzem Północnym. W ostatnim czasie pierwsze ilości CO₂ z tego zakładu zostały skroplone, wysłane do zakładu odbiorczego Øygarden i tymczasowo zmagazynowane na lądzie. Øygarden jest zarządzany przez Northern Lights w ramach globalnego projektu, współtworzonego przez Equinor, Shell i TotalEnergies.

Obecnie - w końcowej fazie tworzenia pełnego łańcucha wychwytu, transportu i magazynowania CO₂ - jest on transportowany wybudowanym specjalnie w tym celu 100-kilometrowym rurociągiem do stałego miejsca magazynowania w zbiorniku Aurora, 2 600 metrów pod dnem morskim. W ramach pierwszego etapu ma zostać zagospodarowane 1,5 miliona ton CO₂ rocznie, natomiast w kolejnym (od 2028 r.) - ponad 5 milionów ton dwutlenku węgla rocznie.

Kiedy w Polsce ruszą projekty CCS?

Przemysł cementowy jest jednym z prekursorów technologii CCS w Polsce. Centrum Energetyki AGH w Krakowie przygotowało studium wykonalności zintegrowanego układu CCS dla krajowych cementowni. Z kolei analiza ekonomiczna EY potwierdziła, iż wdrożenie wychwytywania CO₂ w sektorze cementowym przełożyłoby się na obniżenie kosztów produkcji, zwiększenie wartości dodanej i zatrudnienia w budownictwie już od 2030 r. Z kolei w 2040 r. oznaczałoby dodatkowo wzrost realnego polskiego PKB o 0,5%.

Przykładem projektu CCS jest przygotowywany przez Holcim Polska w Cementowni Kujawy, który został zakwalifikowany do dofinansowania z Funduszu Innowacji UE. Szacunki SPC mówią, iż po wdrożeniu CCS przez cementownie w Polsce, byłoby wychwytywane ok. 2,5 miliona ton CO₂ z produkcji cementu w 2030 r., natomiast w 2040 r. - nawet 100% rocznej emisji. Do tego konieczne jest jednak przyspieszenie prac legislacyjnych, które umożliwią transport i magazynowanie CO₂ onshore.